مشخصات ظاهری: این پرنده 60 سانتیمتر طول دارد و تقریبا هم اندازه ی میش مرغ ماده است. از زنگوله بال بسیار بزرگتر و متفاوت با آن و از نظر شکل ظاهری شبیه بوقلمون است. به طور کلی، پرو بال، قهوه ای شنی، زیر تنه خاکستری سفید با دسته پرهای سیاه و سفید بلند که از دوطرف گردن آویزان است و حالت دامن مانندی دارد. چشم ها زرد و درشت است و هنگام قوز کردن، هماهنگی کاملی با محل شنزار دور و برخود پیدا می کند. انتهای شاهپرهای بال سیاه است و زمستان ها، سطح پشتی شاهپرهای ثانویه سفید می شود. پروازش سنگین و آهسته است و بال های باریک و دم نسبتا بلندی دارد. هنگام تولید مثل پرنده ای منزوی است و در بقیه ی اوقات در گروه های کوچک دیده می شود.
صدا: صدای این پرنده بسیار آرام است.
زیستگاه: این پرنده در مناطق شنی و تپه ماهورهای ریگزار، بیابان ها و نواحی کویری با بوته های پراکنده یا علف های کوتاه و حاشیه ی گندمزار به سر برده و روی زمین آشیانه می سازد. در ایران، به صورت بومی، و مهاجر دیده می شود.
حفاظت:این پرنده در زمره ی پرندگان حمایت شده است، اما ب سبب علاقه ی شیوخ عرب به شکار آن به وسیله ی شاهین و بالابان، جمعیت آن کاهش زیادی پیدا کرده است، بنابراین، باید برنامه ریزی دقیق جهت حفاظت و جلوگیری از هر گونه شکار و صید آن به عمل آید.
|
امتیاز مطلب : 10
|
تعداد امتیازدهندگان : 2
|
مجموع امتیاز : 2
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
